Towarzysze z watahy księżyca w pełni: Smok eteru

Legenda

Wielka wojna Szkarłatnych i Świetlistych Bogów była już tylko wspomnieniem, gdy grupa tych niebiańskich istot postanowiła stworzyć wymiar, któremu nic nie dorówna pięknem. Jedni zaoferowali, że przyczynią się do powstania miliardów gwiazd, które mogłyby rozświetlać to niezwykłe miejsce nocą, inni postanowili nadać mu niezwykłe barwy dzięki rozszczepieniu słonecznego światła i rozproszeniu go wśród skłębionych obłoków. Wspólnie z dziedziny żywiołu powietrza wynieśli w inny wymiar olbrzymią przestrzeń, tworząc tym samym Sferę Eteru. Rozeszli się po jej krańcach, chcąc jak najszybciej uczynić swe dzieło doskonałym. Okazało się jednak, że nie uzgodnili, kto i w jakim czasie ma prowadzić swoje prace. W niektórych miejscach kosmicznej, niezagospodarowanej pustki roje meteorów oraz kłęby zabójczej mgły groziły śmiercią nieostrożnym śmiałkom, którzy odważyliby się zapuścić w te rejony wymiaru. W innych, gdzie swą pracę postanowiło rozpocząć kilku bogów jednocześnie, wybuchały spory o pierwszeństwo, grożące wręcz konfliktem na skalę poprzedniej wojny. Wszędzie natomiast zalegał gruz, wielkie odłamy srebrnego piaskowca oraz inne materiały, z których miały powstać siedziby bóstw, pragnących zamieszkać tu po ukończeniu dzieła. Wtedy też zasmucony Enki, jeden z pomysłodawców stworzenia Sfery i jej główny architekt, uformował z pozostawionych przez inne istoty resztek stworzenie, jakiego wcześniej dotąd nie widziano. Mocne skrzydła o ogromnej rozpiętości były w stanie pokonać najstraszliwszą wichurę, a potężne łapy gwarantowały stabilność nawet na oblodzonych skałach wśród gwiezdnej pustki. Wypuszczając zwierzę w podróż, Enki był pewien, że wspaniały smok - jego posłaniec - dzięki szybkości i zwrotności, jaką został obdarzony, poradzi sobie nawet w środku roju spadających gwiazd.
I rzeczywiście tak się stało - potężny smok bez wytchnienia przemierzał ogromne odległości, odnajdując kolejnych demiurgów i przekazując im posłannictwo Enkiego. Wskazywał bez wahania miejsca, gdzie powinny być zawieszone błyszczące jak klejnot gwiazdy, rozwiewał szalejące burze i wyłuskiwał niesione wiatrem ziarna Srebrnego Piasku, gdy było to potrzebne. Pomógł nakryć Sferę płachtą nieboskłonu niczym obrusem i godził zwaśnionych bogów mądrymi słowami, jakich nauczył go Enki.
Bogowie docenili wkład smoka w ich dzieło. Nadali mu tajemne Imię i przyjęli do panteonu, dając jednocześnie nieśmiertelność. Zachwyceni jego wspaniałością, zabrali kilka łusek smoka, do których przez lata posługi przywarły opary będące esencją Sfery, po czym rozmnożyli je w cudowny sposób i rozrzucili po całym wymiarze. Kryształy, w które zamieniły się od wpływem nieustannego chłodu łuski, wciąż zachowały cząstkę mocy, którą posiadał smok Enkiego i po dziś dzień pozwalają na stworzenie z nich dzielnych, mądrych bestii szczęśliwcom, których smoki przeżyły wyprawę do krainy bursztynowych mgieł.

Charakterystyka

Smoki te są subtelne, a jednocześnie przepełnione pozytywną energią. Posiadają nadzwyczajną intuicję, pozwalającą im na unikanie wielu zagrożeń czy doskonałe rozpoznawanie nastrojów swojego hodowcy. Smoki Eteru opanowały umiejętność tworzenia groźnych próżni oraz zmuszania do posłuszeństwa gwiazd, przez co są niezwykle niebezpieczne.