Towarzysze z watahy księżyca w pełni: Smoki dusz

Legenda

Dawno, dawno temu, nim Ziemia poczuła dłoń człowieka i jej niszczycielską siłę, stąpali po niej bogowie. Sporo czasu upłynęło, nim postanowili stworzyć pierwszych ludzi. Zaś gdy to się już stało, od zawsze towarzyszyła im Śmierć. Przychodziła cicho lub z rozgłosem, bolesna lub łagodna, lecz zawsze tragiczna. Dusze nieboszczyków błąkały się po świecie, nawiedzając bogów i ludzi, prosząc o wieczny spoczynek. Anubis, pan umarłych, wielce ubolewał nad tą sprawą. Całe noce wędrował między gwiazdami w nadziei, że szepną mu mądre słowo do wilczego ucha. Tak też się stało. Z gwiezdnego pyłu stworzył całkiem nowe istoty i tchnął w nie życie. Pomimo ostrych kłów i pazurów wyglądały zaskakująco łagodnie. Z ich łusek biło subtelne światło zaświatów. Słał je Anubis, by prowadziły dusze zmarłych ku ich przeznaczeniu – krainie wiecznego szczęścia lub potępienia. Budziły zaufanie zagubionych istnień. Nazwano je Smokami Duszy, lecz częściej mówiono o nich „świetliści przewodnicy” lub „wysłannicy ostateczności”.
Choć z czasem opiekę nad nimi przejęli hodowcy, to nigdy nie zapomniały o swym zadaniu. Co kilka nocy każdy z nich odlatywał od swojego pana, by pomóc zbłąkanym duszom odnaleźć spokój. Do dziś Smoki Duszy można ujrzeć na nocnym firmamencie.

Charakterystyka

Te delikatne i potężne zarazem stworzenia są jednymi z najbardziej tajemniczych gadów zamieszkujących Nightwood. Promieniuje od nich światło, które nie rozświetla drogi, powoduje jednak napływ pozytywnej energii dla hodowcy. W walce potrafią zadać bolesne ciosy, a w chwilach największego zagrożenia lub gniewu spowodować utratę wszystkich wspomnień przeciwnika, napełniając w zamian jego duszę strachem i pragnieniem śmierci.